قرنطینه چه تاثیری بر روی سلامت روان دارد؟

هرچند که رعایت فاصله اجتماعی از شیوع بیشتر بیماری ها جلوگیری می کند، اما در برخی از افراد، به خصوص در بزرگسالان و افراد مسن، می تواند باعث احساس تنهایی و انزوا شود.

در حال حاضر، مردم برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، از دیگران فاصله می گیرند. با اینکه این کار مزایای سلامتی زیادی دارد و از ابتلا به بیماری جلوگیری می کند، اما انزوا و گوشه گیری می تواند منجربه مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و زوال عقل شود.

به همین دلیل، سازمان بهداشت جهانی (WHO) به مردم توصیه می کند که در طول مدت قرنطینه، بیشتر از پیش، از طریق صحبت کردن یا تماس تصویری، با دوستان و نزدیکانشان، ارتباط برقرار کنند.

در این مقاله می خواهیم به بررسی تأثیر قرنطینه بر روی سلامت روان، و این که چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند صحبت کنیم. همچنین، نشانه هایی که یک شخص نیاز به کمک دارد را به شما معرفی می کنیم تا با شناخت آن ها، بتوانید هر چه زودتر، به خود یا آشنایانتان کمک کنید.

---

قرنطینه و سلامت روان

براساس گزارشاتی که سازمان جهانی بهداشت منتشر کرده، شبکه های اجتماعی، در طول مدت قرنطینه، تأثیر مثبت و چشمگیری بر سلامتی ما داشته اند. در حال حاضر، برخی کشور ها، قرنطینه را تنها راه کنترل ویروس کویید ۱۹ می دانند. بنابراین، یکی از مسائلی که باید در مدت قرنطینه به آن توجه کنیم این است که روحیه مان را به هر طریقی که شده حفظ کنیم و اجازه ندهیم افکار منفی و فکر و خیال، ما را از بین ببرد.

یکی از راه هایی که می توانیم با استفاده از آن، حواسمان را از اخبار بد این روزها پرت کنیم، معاشرت با خانواده و دوستانمان است.

داشتن ارتباط و تعاملات اجتماعی، هم برای سلامت روان و هم برای سلامت جسم ما بسیار مهم است. حتی برخی از محققان بر این باورند که روابط، یک نیاز بیولوژیکی است و بشر برای بقای خود به آن نیاز دارد.

برخی از خطراتی که در طول قرنطینه می توانند ما را تهدید کنند عبارتند از:

• افسردگی؛
• اضطراب؛
• روان پریشی؛
• خودکشی؛
• زوال عقل؛
• بیماری آلزایمر.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده که غصه خوردن در تنهایی، خطر ابتلا به بیماری قلبی و سرطان پستان را بیشتر می کنند.

---

چه کسانی در معرض آسیب های ناشی از قرنطینه قرار دارند؟

محققان بر این باورند که قرنطینه، بیشتر از ۸ میلیون بزرگسال مسن را تحت تأثیر قرار داده است.

یکی از دلایلی که افراد مسن بیشتر از دیگران در معرض خطر آسیب های ناشی از قرنطینه هستند این است که اغلب آنها، در سنین پیری، تغییرات مهمی در زندگی شان را تجربه می کنند، برخی ازین تغییرات عبارتند از:

• بازنشستگی؛
• از دست دادن شریک زندگی،
• جدا شدن از فرزندان؛
• بیماری هایی که با بالا رفتن سن درگیرشان می شوند.

این تغییرات می تواند باعث از بین رفتن روابط اجتماعی شود و معاشرت کردن با افراد جدید را دشوارتر کند. افراد معلول یا کسانی که به دلیل بیماری خانه نشین شده اند نیز، بیشتر از دیگران در انزوا قرار می گیرند.

بالا رفتن سن یا داشتن بیماری زمینه ای، خطر مرگ و میر ناشی از ابتلا به کرونا را افزایش می دهد. به همین دلیل، این افراد باید کمتر از دیگران در محیط بیرون از خانه حضور داشته باشند. اگر این افراد برنامه ای برای شاد بودن در زمان تنهایی نداشته باشند، بیشتر از گذشته دچار انزوا و ناراحتی خواهند شد.

 

حتی قبل از همه گیر شدن بیماری کرونا، انزوا در روی کره زمین در حال افزایش بود. برخی از کارشناسان معتقدند که تعداد افرادی که تنهایی را انتتخاب می کنند، روز به روز بیشتر از قبل می شود.

ممکن است تغییر سبک زندگی مردم باعث تمایل آن ها به تنهایی شده است. به طور مثال، در حال حاضر، اکثر زوج ها ترجیح می دهند که حداکثر ۲ فرزند داشته باشند یا اصلا فرزندی نداشته باشند.

سایر عواملی که باعث می شوند فرد احساس تنهایی و انزوا کند عبارتند از:

• طلاق گرفتن
• تنها زندگی کردن
• مجرد بودن

---

علائم و نشانه هایی که باید مراقب آنها باشید

در طول مدت قرنطینه، به نشانه ها و علائمی که در خود یا اطرافیانتان می بینید دقت کنید. تشخیص زود هنگام این علائم، می تواند به درمان راحت تر آن ها کمک کند. در صورتی که هر کدام از این نشانه ها را در خود یا دیگران مشاهده کردید، به سرعت با یک روانپزشک ماهر تماس بگیرید و او را در جریان بگذارید:

• احساس افسردگی و اضطراب؛
• رفتار پرخاشگرانه؛
• بی حسی و بی حالی؛
• کم شدن کیفیت خواب؛
• زوال عقل؛
• تغییر محسوس در عملکرد حافظه؛
• کم شدن میزان مراقبت از خود یا به طور کلی از خود مراقبت نکردن.

پیامدها و آسیب هایی که انزوا به افراد وارد می کند، بر حسب سنشان متفاوت است.

به طور مثال، افراد ۱۸ تا ۴۹ ساله ممکن است دچار مشکل تمرکز شوند، یا بیشتر از قبل غذا بخورند. از طرف دیگر، ممکن است کودکان و نوجوانان، دچار مشکلات شناختی، رفتاری و عاطفی بیشتری شوند.

---

چگونه ارتباط با دیگران را حفظ کنیم؟

پیدا کردن راه های ارتباطی با دیگران، می تواند به ما کمک کند که در طول مدت قرنطینه، سلامت روانی مان را حفظ کنیم. در حال حاضر، چندین راه ارتباطی وجود دارد که بسته به امکاناتی که دارید، می توانید یک یا چند مورد از آن ها را برای صحبت کردن با افراد دیگر استفاده کنید. برخی از این راه ها عبارتند از:

• نامه؛
• تلفن کردن و پیامک؛
• پست الکترونیکی؛
• شبکه های اجتماعی؛
• برنامه های چت ویدیویی.

---

در طول قرنطینه، چطور از خود و دیگران مراقبت کنیم؟         

از بین آشنایانی و دوستانتان، با آن هایی که فکر می کنید در مدت قرنطینه بیشترین آسیب روحی و جسمی را می بینند تماس بگیرید و از آن ها بخواهید، در صورت نیاز به کمک، به شما اطلاع دهند.

می توانید به در خانه همسایه سالمندتان که تنها زندگی می کند بروید و با رعایت فاصله اجتماعی، احوالش را جویا شوید و یا با تماس تلفنی، پشتیبانی تان را اعلام کنید. همچنین می توانید هر دو یا سه روز یکبار، با آن ها تماس ویدئویی کوتاه داشته باشید تا کمتر احساس تنهایی کنند.

ارسال بسته های مراقبتی به دیگران، یکی دیگر از روش های برقراری ارتباط است. می توانید ماسک، دستکش، مواد ضد عفونی کننده یا داروهایشان را در یک بسته قرار دهید و به مراقبان آن ها یا خودشان تحویل دهید.

خیلی از تفریحات در دوران قرنطینه تعطیل هستند، اما با کمی جستجو، می توانید از برنامه های آنلاین ورزش در خانه، فیلم های آموزشی زیبایی و… استفاده کنید. مشارکت کردن در فعالیت های آنلاین با سایر افراد، به شما احساس ارتباط واقعی با دیگران را می دهد و کمک می کند کمتر دچار انزوا شوید.

---

چه موقع باید به دنبال کمک باشید؟

اگر احساس انزوا و دور افتادگی می کنید، در صورت مشاهده علائم و نشانه های اضطراب یا افسردگی، باید از روانپزشک یا درمانگر کمک بگیرید. برخی از علائم هشدار دهنده عبارتند از:

• بی قراری زیاد یا زودرنجی؛
• نگرانی مداوم؛
• خیلی زیاد یا خیلی کم خوابیدن؛
• عدم توانایی در تمرکز کردن؛
• داشتن افکار خودکشی.

زمانی که می خواهید کسی را چک کنید، از او بپرسید که آیا غذا می خورد یا نه؟ کیفیت غذاهایش چگونه است و معمولا چه غذاهایی درست می کند؟ خوب می خوابد؟ از خودش مراقبت می کند؟ به نظافت شخصی اش اهمیت می دهد؟

در اکثر مواقع، اگر ببینیم شخصی به فکر ماست، تلاش می کنیم حالمان را بهتر کنیم.

---

پیشگیری از خودکشی

اگر شخصی را می شناسید که مشکوک به آسیب به خود، خودکشی یا صدمه زدن به دیگران است، موارد زیر را رعایت کنید:

• مستقیما از خودش بپرسید: “آیا قصد خودکشی دارید؟”
• بدون قضاوت به حرف هایش گوش دهید.
• برای برقراری ارتباط با یک روانشناس یا مشاور آموزش دیده، با شماره ۱۵۵ (اورژانس) یا ۱۴۸۰ (مرکز صدای مشاور) تماس بگیرید.
• تا رسیدن کمک های حرفه ای در کنار فرد بمانید.
• سعی کنید هرگونه سلاح، دارو یا سایر اشیایی که می توانند آسیب زننده باشند را از آن محیط دور کنید.

---

خلاصه

همه گیری ویروس کویید ۱۹، مردم کل زمین را مجبور به قرنطینه شدن کرده است. با این حال، در صورتی که فرد قادر نباشد یا آگاهی لازم را نداشته باشد، نمی تواند در دوران قرنطینه، کیفیت زندگی اش را بهبود ببخشد. انزوا و غصه خوردن در تنهایی، می تواند باعث بروز مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و زوال عقل شود.

یکی از بهترین راه های حل این مشکل، معاشرت از راه دور است. می توانید از طریق برنامه های آنلاین، با دوستان و اعضای خانواده تان ارتباط داشته باشید و به آن ها و خودتان کمک کنید.

اگر در خود یا آشنایانتان، تغییراتی را احساس کردید، بهتر است هر چه زودتر، با یک مشاور یا روانپزشک صحبت کنید و یا به دنبال راه حل آن بگردید. با دست روی دست گذاشتن هیچ کاری انجام نمی شود. اگر به دنبال تغییر شرایط هستید، در مسیر آن قدم بردارید.

---

منبع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/isolation-and-mental-health

در انتها امیدواریم که از مطلب «کووید۱۹ با سلامت روان چه می‌کند؟» خوشتان آمده باشد و نکات خوبی را از آن آموخته باشید. برای مشاهده‌ی سایر مطالب می‌توانید به سامانه جامع سلامت و بهداشت هوران مراجعه کنید.