تفاوت بین فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی در چیست؟

دولت های سراسر جهان، به مردم توصیه می کنند برای کمک به کند شدن شیوع ویروس کرونا، ازو خودقرنطینگی استفاده کنند. چند تفاوت اساسی بین این دو رویکرد وجود دارد.

 

---

کرونا ویروس جدید یا سارس-کو-۲ (کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲)، می تواند باعث یک بیماری تنفسی معروف به بیماری کرونا ویروس ۲۰۱۹ (کویید-۱۹) شود. برخی از محققان پیش بینی کرده اند که حداقل ۵۰ الی۶۰ درصد از جمعیت دنیا، به این بیماری مبتلا خواهند شد.

برخی از کشور های دنیا، برای کاهش سرعت انتقال بیماری، حفظ رعایت فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی را اجباری کرده اند.

در این مقاله، می خواهیم تفاوت های بین فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی را معرفی کنیم و بررسی کنیم که هر کدام از این دو مورد، در چه جاهایی مورد استفاده قرار می گیرد و چه تاثیراتی بر روی افراد جامعه خواهد داشت. با ما همراه باشید…

---

فاصله اجتماعی چیست؟

فاصله اجتماعی، برای کاهش سرعت انتقال ویروس تعریف شده است. از آنجایی که کرونا ویروس جدید، بسیار مسری است، می تواند به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل شود؛ و به طور معمول این انتقال از طریق قطره هایی که هنگام سرفه یا عطسه، از دهان بیماران خارج می شود، صورت می گیرد. نکته دیگری که بسیار مهم است، این است که این ویروس می تواند برای مدت زمان نسبتا کوتاه، بر روی سطوح سخت زندگی کند.

---

فاصله اجتماعی یعنی:

• حداقل ۶ فوت (۲ متر) از افرادی که با آن ها در یک خانواده زندگی نمی کنید، فاصله داشته باشید؛
• نرفتن به مناسبت های بزرگ مانند بازی های ورزشی، جشنواره های موسیقی یا نمایش تئاتر؛
• نرفتن به گردهمایی های اجتماعی، مانند مهمانی ها یا عروسی ها؛
• ملاقات نکردن با دوستان و خانواده؛
• تجمع نکردن در مکان های عمومی مانند مراکز خرید، کافه ها، رستوران ها یا پارک ها؛

سازمان بهداشت جهانی (WHO) به همه توصیه می کند که فاصله اجتماعی را با کسانی که سرفه یا عطسه می کنند، حفظ کنید. برخی از کشورها از جمله انگلستان ، فرانسه و ایتالیا، از همه شهروندانشان خواسته اند که در هر جایی که هستند، رعایت فاصله اجتماعی را تمرین کنند تا به آن عادت کنند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها یا(CDC) ، توصیه می کند همه افرادی که در مکان های عمومی ای که حفظ فاصله ۶ فوت (۲ متر) از دیگران دشوار است، قرار دارند، از ماسک پارچه ای استفاده کنند. این کار به کاهش سرعت انتقال ویروس در افراد بدون علامت و افرادی که نمی دانند به کرونا مبتلا شده اند، کمک می کند.

توجه: بسیار مهم است که کارکنان مراکز بهداشت و درمان، از ماسک های جراحی و ماسک های تنفسی «اِن ۹۵» استفاده کنند.

---

خودقرنطینگی چیست؟

هدف از خودقرنطینگی، این است که افرادي كه در حال حاضر به کویید-۱۹ مبتلا هستند یا ممكن است به آن مبتلا باشند، از دیگران دور باشند. این کار، جلوی انتقال ویروس از آن ها به دیگران را می گیرد.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) از تمام کسانی که علائم زیر را دارند، درخواست کرده که خودشان را قرنطینه و ایزوله کنند:

• تب؛
• سرفه؛
• تنفس دشوار.

---

خودقرنطینگی یعنی:

• ۷ روز در خانه ماندن؛ به جز در زمان نیازمندی به مراقبت های فوری پزشکی؛
• اجتناب از استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی؛ مخصوصا در زمانی که شخص نیاز دارد به مراکز درمانی مراجعه کند؛
• خودداری از ملاقات با عیادت کنندگان؛
• اگر همراه با خانواده در یک خانه زندگی می کنید، اتاقتان را از افراد سالم جدا کنید؛
• از رانندگانی که مسئولیت تحویل را بر عهده دارند؛ بخواهید وسایل را پشت در خانه بگذارند. بعد از رفتن آن ها، وسایل را از پشت در بردارید.

---

در طول مدت خودقرنطینگی، باید موارد زیر را رعایت کنید:

• در اتاقی که دارای تهویه مناسب و یک پنجره باز است، اقامت داشته باشید؛
• حوله حمام و دستشویی جداگانه داشته باشید و آن را در اتاقتان قرار دهید تا دیگران به اشتباه آن ها دست نزنند یا استفاده نکنند؛
• به طور منظم، سرویس بهداشتی (توالت) و حمام را تمیز کنید؛
• کارد و چنگال و ظروف را به طور کامل با مایع ظرف شویی بشویید.

---

بیشتر افراد مبتلا به کویید-۱۹ علائمی را تجربه می کنند که نیازی به مراقبت های ویژه ندارد و فقط کافی است مدتی در خانه استراحت کنند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بالا رفتن دمای بدن؛
• سرفه مداوم؛
• تنگی نفس.

---

با این حال، اگر فردی علائم زیر را تجربه کرد، باید بلافاصله با نزدیک ترین اورژانس محل زندگی اش تماس بگیرد یا از یکی از نزدیکانش بخواهد او را به بیمارستان ببرند:

• دشوار شدن نفس کشیدن؛
• درد مداوم در قفسه سینه؛
• احساس فشار در قفسه سینه؛
• گیجی؛
• کبود شدن لب ها؛
• کبود شدن صورت.

---

فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی، چگونه بر سلامت روان تأثیر می گذارند؟

شیوع یک بیماری عفونی، می تواند باعث اضطراب، نگرانی یا ترس افراد جامعه شود. بسیاری از افراد در این شرایط، بیشتر از هر چیزی، نگران سلامتی خود و خانواده شان هستند. علاوه براین، تعطیلی مشاغل هم می تواند باعث به وجود آمدن نگرانی های مالی شود.

با توجه به حفط فاصله اجتماعی و بیشتر شدن استرس و نگرانی ها، خرید ملزومات زندگی و مواد غذایی ممکن است سخت تر شود. از همین رو، احتمال اینکه احساسات زیر را تجربه کنید وجود دارد:

• نگرانی
• تنهایی
• عصبانیت
• دلزدگی
• نا امیدی
• اضطراب
• افسردگی

---

برخی از راهکارهایی که می توانید از آن ها برای مقابله با انزوای جسمی استفاده کنید، عبارتند از:

• به روز باشید اما سعی کنید تماشای اخبار را محدود کنید؛
• به دنبال خبرهای منابع اطلاعاتی معتبر، مانند CDC و WHO باشید؛
• با استفاده از اینترنت، با دوستان و خانواده در ارتباط باشید؛
• برای فعال ماندن تلاش کنید؛
• سعی کنید یک برنامه روزانه شاد و مفرح برای خودتان تنظیم کنید؛
• تمرینات تنفسی انجام دهید؛
• تمرین یوگا یا مدیتیشن را به کار گیرید؛
• فعالیت های آرام بخش مانند حمام گرم یا کتاب خواندن را امتحان کنید؛
• برای مواقع اضطراری، مشخصات مکان های امدادی و پزشکی را پیدا کنید و در منزل نگه داشته باشید.

---

فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی چه تاثیری بر شیوع ویروس کرونا دارند؟

در حال حاضر، هیچ واکسنی برای ویروس کرونا وجود ندارد. این به این معناست که همه ما باید فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی را برای در امان ماندن از این بیماری به کار بگیریم. این اقدامات کمک می کند تا افراد کمتری به به ویروس آلوده شوند و از انتقال آن به دیگران جلوگیری می کند.

هر چه آمار ابتلا کمتر شود، کیفیت مراقبت های پزشکی بیشتر می شود. مهم است که تخت و تجهیزات درمانی کافی برای افرادی که در خطر بیشتری قرار دارند، آماده و مهیا باشد. افراد آسیب پذیر جامعه، بیشتر از دیگران باید موارد امنیتی را رعایت کنند و پس از ابتلا، به مراقب های پزشکی بیشتری نیاز دارند. این افراد شامل گروه های زیر می شوند:

• بزرگسالان؛
• افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی مانند لوپوس (لوپوس یک بیماری خودایمنی است، که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های خود حمله می‌کند)؛
• افراد مبتلا به بیماری های تنفسی مانند آسم؛
• زنان حامله.

---

خلاصه

کرونا یک بیماری تنفسی کشنده و قوی است که برای افراد بزرگسال، افرادی که بیماری لوپوس دارند، آنهایی که آسم دارند و زنان باردار بیشتر از سایرین خطرناک است.

در حال حاضر، هیچ واکسنی برای این بیماری به مرحله تایید نهایی نرسیده. بنابراین، بهترین راهی که برای جلوگیری از شیوع آن در اختیار داریم، رعایت فاصله اجتماعی و خود قرنطینگی است. علاوه بر این، پوشیدن ماسک و شستشوی مداوم دست ها را هم نباید فراموش کنید.

---

فاصله اجتماعی به معنای داشتن حداقل ۲ متر فاصله از دیگران است. این فاصله کمک می کند تا سرعت شیوع ویروس در بین افراد جامعه کمتر شود. سازمان بهداشت جهانی به همه مردم جهان توصیه کرده، برای حفظ امنیت خود و عزیزانشان، این کارها را انجام دهند.

بسیاری از کشورها فراتر از این رفته اند و به مردمشان توصیه کرده اند که از افرادی که با آن ها در یک خانه زندگی نمی کنند، دوری کنند؛ حتی دوستان و آشنایان نزدیکشان! علاوه بر این، از تمام افرادی که علائم کرونا را دارند درخواست کردند از خودقرنطینگی استفاده کنند.

خودقرنطینگی می تواند منجر به احساس اضطراب و افسردگی شود، اما کارهایی وجود دارد که برای دچار نشدن به این مشکلات، می توانید در خانه انجام دهید و تنهایی لذت بخشی داشته باشید.

امیدواریم خواندن این مقاله به شما کمک کرده باشد تا درباره فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی بیشتر بدانید…

---

منبع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/social-distancing-vs-self-isolation

در انتها امیدواریم که از مطلب «تفاوت بین فاصله اجتماعی و خودقرنطینگی در چیست؟» خوشتان آمده باشد و نکات خوبی را از آن آموخته باشید. برای مشاهده‌ی سایر مطالب می‌توانید به سامانه جامع سلامت و بهداشت هوران مراجعه کنید.