بعد از خشمگین شدن و درگیری چگونه کودک را تسلی بدهیم؟ ۴ گام اساسی

مسلما کسی دوست ندارد والدین خشمگین و عصبانی برای فرزندش باشد ولی این اتفاق برای هرکسی ممکن است پیش آید و از کوره دربرود. نکته مهمتر آن است که بعد از این اتفاق هم بتوانیم والدین خوبی در ذهن فرزندمان باشیم. حقیقت این است که همیشه خونسرد و آرام بودن کاری دشوار است.

عواملی مثل کمبود خواب، نداشتن تجربه کافی، مشکلات اجتماعی با دیگران و …. تلاش انسان برای خونسرد و آرام بودن را تهدید می کنند. والدین دوست ندارند عصبی و خشمگین شوند ولی گاها اتفاق می افتد و این مساله برای کودکان بسیار ناراحت کننده خواهد بود.

تحقیقات روانشناسان نشان می دهد که اگر کودکان به صورت مکرر در معرض خشم و مشاجره قرار گیرند این مساله می تواند در آینده باعث مشکلاتی در اجتماعی شدن، مدیریت احساسات و عزت نفس کودک ایجاد کند.

---

قرار گرفتن در محیط خشمگین می تواند موجب استرس و سندروم وسواس شود. گرچه بهترین ایده این است که والدین آرامش خود را حفظ کنند ولی راه حل عملی تر این است که بدانیم به عنوان والدین چطور کودک خود را بعد از یک مشاجره و دعوای خانوادگی آرام کنیم.

شانا دونهاوزر ، خانواده درمانگر و متخصص بهداشت روان كودكي در سياتل می گوید: “كودكان دائماً از محيط خود، به ويژه روابط اوليه خود مي آموزند.” مشاجره و دعوای خانوادگی اجتناب ناپذیر است. اما ترمیم آن موجب تقویت روابط و ایجاد اعتماد ، آسایش و امنیت می شود.”

---

دونهاوزر چهار مرحله برای کمک به والدین معرفی می کند که این مراحل باعث کمک به فرزندانی می شود که شاهد خشم و مشاجره والدین خود بوده اند. اینکه وانمود کنیم اتفاقی نیفتاده و مشاجره ای رخ نداده است یک راه حل نیست و اگر فرزندمان بخواهد به تنهایی احساسات و تجربیات تلخی که حین مشاهده مشاجره والدین تجربه کرده است را ارزیابی کند به احتمال زیاد به نتایجی خواهد رسید که سلامتی روحی او را به خطر می اندازد.

---

چگونه یک کودک را پس از دعوای مادر و پدر آرام کنیم

قدم اول حفظ آرامش هست. والدین قبل از اینکه بخواهند فرزند خود را آرام کنند باید ابتدا بتوانند احساسات خود را کنترل کنند.

قدم بعدی فکر کردن در مورد مسائلی هست که کودکمان در حین دعوا دیده و احساساتی هست که تجربه کرده است. خشم و عصبانیت والدین کودک را ترسانده و احتمالا امنیت او را تهدید کرده است. والدین باید این مسائل را از دید کودک خود ببینند.

قدم سوم این است که مسائلی که اتفاق افتاده است را برای کودکمان توضیح بدهیم و از او راه حل هایی برای حل کردن این مسائل بخواهیم و در واقع از کودکمان کمک بگیریم.

قدم نهایی و قدم چهارم این است که با کودکمان ارتباط برقرار کنیم و دقت کنیم این ارتباط به معنی جبران چیزی نیست بلکه احیا کردن دوباره رابطه والد-فرزندی است.

---

آرام باشید

والدین قبل از تلاش برای دلجویی و آرام کردن کودک خود ابتدا باید به احساسات خود مسلط بشوند.

دونهاوزر می گوید: “مانند قانون ایمنی هواپیمایی، قبل از اینکه اقدام به کمک به دیگران بکنید ابتدا ماسک خود را ایمن کنید ” .”هنگامی که هنوز عصبانی یا در حال آرام شدن هستید، نمی توانید از فرزندتان حمایت کنید.”

اگر روند آرام شدن شما زمان بر است خوب است که ابتدا به فرزند خود بگویید که دارید کجا می روید و به او اطمینان بدهید که بعد از مدتی برگشته و همه چیز را به او توضیح خواهید داد. و سپس برای آرام شدن خود می توانید بین پیاده روی مفرح یا رفتن به سالن ورزشی، یکی را انتخاب کنید.

---

در مورد آنچه کودک تجربه کرده است فکر کنید

والدین باید وضعیت را از دید فرزندان ببینند.

والدین، بزرگتر، قوی تر هستند. آیا حرکات یا حالت های تهاجمی وجود داشت؟

چیزی ریخته شده یا شکسته شده است؟

وارنز دونهاوزر می‌گوید: «این کار را زمانی انجام دهید که آرام شده‌اید. با این کار دوباره احساسات خود را فعال می کنید.»

---

 آسیب را برطرف کنید

والدین پس از آرام شدن و فکر کردن در مورد تجارب فرزندشان باید صادقانه تلاش کنند تا دوباره روابط خود را با فرزندشان ترمیم کنند. برای شروع می توان از کودک دعوت کرد در یک فضای امن و راحت بنشیند. البته بعضی کودکان نمی خواهند در مورد مسائل اتفاق افتاده مستقیما صحبت کنند و وقتی احساسات و تجاربشان را مرور می کنند دوست دارند همزمان بازی کنند که هیچ ایرادی ندارد.

دونهاوزر می گوید: اهداف و احساساتی که دارید را با فرزندتان به اشتراک بگذارید و فرزندتان را وارد قسمت ترمیم رابطه کنید تا بتوانید با کمک فرزندتان برای این مشکل به راه حل های مشترکی برسید.

کودکان خلاق هستند و زمانی که این فرصت در اختیارشان قرار می گیرد، راه حل های خوبی به ذهنشان می رسد. زمانی که از آن ها خواسته می شود تا راه حل هایشان را ارائه کنند، همیشه همکاری لازم را انجام می دهند.

---

با کودک در ارتباط باشید

پس از مرحله ترمیم، والدین باید فرصت هایی را برای ایجاد ارتباط با کودک خود پیدا کنند. مثل رفتن به پارک و یا دوچرخه سواری  و یا حتی بازی کردن با فرزندشان. این مرحله جبران کردن چیزی نیست بلکه صرفا به فرزند نشان می دهد که چقدر رابطه والد-فرزندی قوی و پایدار است.

نکته ای که والدین باید بدانند این است که کودکان هنگام عصبانیت والدین صرفا از نظر فیزیکی احساس خطر نمی کنند بلکه بیشتر نگران این هستند که رابطه خود با والدینشان در خطر باشد و به همین دلیل است که کنترل احساسات برای والدین بسیار مهم است.

---

نتیجه گیری

اگر والدین نمی تواننند احساسات خود را کنترل کنند بهتر است از یک متخصص کمک بگیرند. البته ممکن است صحبت کردن در مورد از کوره در رفتن و عدم کنترل احساساتشان با یک متخصص برایشان سخت و دشوار باشد و یا هنگام جستجو برای متخصص برای کمک حرفه ای در این زمینه احساس بدتری هم داشته باشند ولی می دانیم که وظیفه والدین گرفتن تصمیمات سخت است.

---

در انتها امیدواریم که از مطلب «بعد از خشمگین شدن و درگیری چگونه کودک را تسلی بدهیم؟ ۴ گام اساسی» خوشتان آمده باشد و نکات خوبی را از آن آموخته باشید. برای مشاهده‌ی سایر مطالب می‌توانید به سامانه جامع سلامت و بهداشت هوران مراجعه کنید.